boşluk

[sevgi84]

burası yerimi bilmiyorum ama içimde bir atomu parçalacak doluluk var stresten patlamak üzeriyim.4 aydır mutsuzluktan ölüyorum evet yavaş yavaş eridiğimi hissediyorum.eşimin tayini nedeniyle  taşındık.alışamıyorum daha öncede alışamamıştım ve taşınmıştık bu seferki tayini durduramadıkk yada ben öyle olduğuna zannediyorum  şimdi yine başladığımız yerdeyiz  ben karadenizliyim deniz görmeden dalga sesi duymadan yağmur kokusunu hissetmeden yaşayamam ki.artvin rize trabzon gözümde tütüyor   ben bu şehire adapte olamadım boşlukta gibiyim çok kötü ruh halim  :'(benim gibi olupda hayatını düzeltebilen varmı forumda akıl istiyorum biraz çünkü beynim durduu

[ask_ne_demek]

biz daha küçüktük ama gelibolu gibi biryerden erzurumun göbeğine düşmüştük tabi öğrenciydik ilk 1 sene doğu batı farkıyla bocaladık biraz ama zamanla alıştık bence adapte olmaya çalışın böyle karşı olursanız hiç alışamazsınız onuda ablamdan biliyorum malesef

[sevgi84]

hayatımda ilk kez beynim durdu evet beynim durdu babamın adını hatırlayamadım yaklaşık 3 dakika olduğum yerde dondum kaldım  birisi bana dese böyle birşey inanmazdım insan babasının adını unutur mu diye ama ben unuttum

[biolog]

Sevdiğin insan yanında olduktan sonra bence fazla dert etmemelisin.
Tabiki sevdiğin insanla sevdiğin yerde olmak daha da iyidir ama hayat şartları bazen katlanmak zorunda olduğumuz durumlar oluşturabiliyor.Fazla dert etme ortama alışmaya çalış.

[erteb]

Ben evleneli 9 yıl dolacak. Hiç sevmedim İstanbul'u. Hatta bazen nefret ettim, her Bursa'dan dönüşte ölsem de gitmesem dediğim çok olmuştur. Evlendiğimde ilk 6 ay iyice ruhsal olarak çöküntü yaşadım. Çünkü İstanbulda 1 tane bile tanıdığım yoktu. Eşim çok iyidir ama insana yetmiyor. İş de bulamamıştım. Eşim önce dil kursuna yazdırdı arkadaş edinmem için. Sonra bir bilgisayar aldı. Gerçekten arkadaş edindim. Kurslar arkadaş bulmak için en ideal yerlerden biridir, aklında olsun Bir 6 ay kursa devam ettim, o sırada iş buldum. 8 ay çalıştım, işimde mutlu değildim ama mutsuzluğu düşünecek vakit bile olmuyor çalışırken. Sonra oğlum doğdu. Hayatımın eksik parçası şimdi tamamlanmıştı. Son yaklaşık 7 yılım oğlum sayesinde ve tabiki eşim sayesinde güzel geçti. Artık arkadaşlarım var, oğlum okula başladı, sınıftaki diğer annelerle çok güzel dostluklarımız oldu. Hala Bursa'yı çok seviyorum, İstanbul'dan da bir gün gideceğime inanıyorum, hala sevmiyorum ama alıştım artık...umarım sen de atlatırsın bu dönemi...

[aysell]

Sevdiğin insan yanında olduktan sonra bence fazla dert etmemelisin.
Tabiki sevdiğin insanlar sevdiğin yerde olmak daha da iyidir ama hayat şartları bazen katlanmak zorunda olduğumuz durumlar oluşturabiliyor.Fazla dert etme ortama alışmaya çalış.

katılıyorum

[aysell]

herkese kendi memleketi güzel elbette ama
sevdiğin insan yanında olduktan sonra,sana destek verdikten sonra her yerde mutlu olmalısınız bence.
nerde karnın doyuyorsa orasıdır artık memleketin ,
ben eşim yanımda olsun hiç sıkıntı etmem farklı şehirde olmayı
herkes ister deniz görmeyi ama göremiyoruz hergün malesef bizde.
ülke işsizlikten kırılıyor işsiz bir sürü genç var ne güzel eşinizin bir işi var bence halinize şükür etmelisiniz.
hangi şehirdesiniz peki

[sevgi84]

ankaraya taşındık eşim destek oluyor olmuyor değil de yetmiyor bu destek işte. :'(teşekkür ederim arkadaşlar bu sıkıntımı sahte arkadaşçıklara hiç açmadım hiç belli bile etmedim. bu forum ve siz iyiki varsınız

[ask_ne_demek]

ankarada güzel birşehir bazen insan denizsiz yaşamayıda öğreniyor ben hep deniz kabuğu dinlerdim rahatlatırdı benide

[biolog]

Bence eşinede "burasını sevmedim ben" diye sıkıntı yapma.

Bazen mutlu olmak için zorlamak gerekir.