benim eşim de madenci ama somada değil, belki daha derinden hissediyorum acıyı. haber izleyemiyorum okuyamıyorum içim sızlıyor aileleri düşünüyorum çocukları eşleri anne babaları... yerin binlerce metre altında kalanları... 1000 tl için hala orada çalışacak olanları... dağıtılan oksijen maskelerinin küflü olmasını, jeneratörlerin devreye gir-e-memesini, saatler sonra kurtarma çalışmalarına başlanabilmesini, soma devlet hastanesinde bu tür durumlar için bir birim bulunmamasını, üstelik böyle ihmallerin yapıldığı bir işletmenin denetimden olur alabilmesindeki korkunç ihmali... neresinden tutsak elimizde kalan dehşeti... bence bir kişinin bile hayatını böyle bir cinayet kazada kaybetmesi korkunçken bu sayının 400leri geçmesi, belki dünyanın ama kesinlikle ülkemizin yaşadığı en feci maden kazası olması...
söylenecek çok şey var ama maalesef ne söylesek gidenler gelmiyor ve ateş düştüğü yeri yakıyor. biz bir hafta sonra unutacağız tıpkı istanbuldaki sel felaketinde işçilerin su altında kalmasını unuttuğumuz gibi. ama ya o işçilerin aileleri... onlar ne olacak....biz akşamları çoluk çocuğumuzla tv başında mutlu mesut yemeklerimizi yerken güler eğlenirken onlar hep babalarının boş bıraktığı sandalyeye bakıp kalacaklar belki büyük bir geçim sıkıntısı yaşayacaklar... biz gene günlük koşturmacaya dalıp unutacağız ama onlar ömür boyu bugünleri unutamayacaklar... boşluk doldurulamayacak. dilerim ki ihmalci davranan herkes cezasını çeksin... dilerim ki bu büyük facia unutulmasın... Allah herkese sabır versin...
-kusura bakmayın eşimle de böyle konuşamıyorum eşim orda çalışan bir arkadaşıyla konuşmuş ve madenci baretlerinden 545 tanesi eksikmiş, sadece 20 kişi kurtulabilmiş resmi makamlar da net rakam vermiyor veremiyor nedeni bence önemsiz... ama korktuğumuzdan da büyük bir felaket bu.-
