bunları yaşadınızdamı sölüyorsunuz yoksa sadece düşünceleriniz mi
Ben hiç yaşamadım rabbim yaşatmazda umarım ama bittiği an benim hayatımda bitecek hayatıma bi başkasıda girse o hep içimde olacak gibi geliyor
bir insan evlat acısına bile bi nebze alışabiliyorsa aşk onun yanında hiç bişey bence.
katıllıyorum size
Haklısınız ama ölüm ve ayrılık kıyaslanabileek bişey değil bence.Evladınızı kaybettiğinizde nekadar zorda olsa zamanla buna alışırsınız ama evladınız sizi terkettiğinde hergün dönüp gelcek umuduyla acınızı katlarsınız
Geçer şöyle ki, aşk denen illet zaten elde edince bir başka deyişle vuslata erince geçmeye mahkumdur, haaa yerini sevgiye falan fistana bırakabilir o ayrı.amma ilk günkü o bakış, o gözler mümkünatı yok yakalanmaz..Dolayısyla yıllar önce aşkı için ölen biten bir arkadaşım vardı.Bir şekilde ayrılmak zorunda kaldı,öldü öldü dirildii, karalar bağladı, dedim geçerrr..asla derdi bana..Sonra bir gün aradım, kıkırdıyor, dedim sende bir hal var, kesin istemeye geldiler, dedi nereden bildin, dedim tecrübe, sonra çok mutlu bir evlilik yaptı.Ve bana hep hakkaten haklıymışsın dedi.